donderdag 21 april 2011

Vader van actrice Maaike Neuville Bruno Neuville is dichter

Bruno Neuville uit Bertem is niet alleen de vader van Vlaamse top actrice Maaike Neuville en dochter Elke Neuville, hoofdredacteur bij Man bijt hond. Hij is tevens opleidingshoofd aan de Lessius hogeschool en dichter.
Actrice Maaike Neuville (28) staat al genoeg in de schijnwerpers. Laten we het eens over haar vader Bruno Neuville (56) hebben. Hij is opleidingshoofd Communicatiemanagement aan de Lessius hogeschool in Mechelen. Onlangs presenteerde hij zijn vijfde dichtbundel 'In de gang der dingen'.
Bruno Neuville is niet alleen vader van Maaike Neuville, maar ook sinds jaar en dag een fervente reiziger en schrijver van reisverhalen. Een reis naar Brazilië en twee meisjes, niet op een strand maar aan het Christus standbeeld in Rio de Janeiro, bewerkten de ommekeer. 'Dat beeld bleef door mijn hoofd spoken. Het resulteerde in mijn eerste gedicht Rio Flirt', zegt hij. Zijn gedichten kwamen achteraf meestal in een lade terecht. Hoewel hij complimenten oogstte bij familie en vrienden gebeurde er niets mee.
Postuum fotoboek
Tot hij in 2006 een niet evidente vraag kreeg. 'Mijn nicht Kristel Brusche (18) werd in 2001 in Aarschot door een dronken chauffeur doodgereden. Haar ouders en haar zus wilden een boek uitbrengen met materiaal van wat haar eindwerk zou geweest zijn. Ze zat in het laatste jaar fotografie aan het Mechelse Coloma instituut', zegt Neuville.
Hij stemde toe en schreef gedichten die in Kristels postume fotoboek Beeld van een meisje terechtkwamen. Het zou zijn eerste publicatie zijn. In de gang der dingen is al zijn vijfde bundel. Hier behandelt Neuville afscheid en afstand, verlies en vertrek. 'Het leven is in figuurlijke en in letterlijke zin een lange reis. Je weet niet altijd precies waar je terechtkomt. Dat gevoel wilde ik vatten.'
Een trotse vader is hij ook. Naast Maaike Neuville gooit oudste dochter Elke Neuville (30) als hoofdredacteur bij Man bijt hond ook hoge ogen. De genen in de familie Neuville kunnen dus tellen. 'Tja, hoe komt dat? Ze wisten al heel vroeg wat ze later wilden worden. Ze waren altijd heel gefocust om hun doel te bereiken. Dat werpt nu zijn vruchten af.'
Bruno Neuville en dochter Maaike Neuville namen samen enkele keren deel aan poëzieavonden. 'Dat was heel leuk om te doen. Hoewel we onvoorbereid waren, konden we steeds perfect op elkaar inpikken met de gedichten die we meehadden. De appel en de boom, hé.'

woensdag 13 april 2011

Actrice Maaike Neuville stopt nog liever met acteren, Geert Hunaerts acteert nog liever bloot, Gaia voert met 17 BN'ers affichecampagne tegen bont

Vlaamse actrice Maaike Neuville stopt nog liever met acteren, Geert Hunaerts acteert nog liever bloot, Gaia voert met 17 BN'ers affichecampagne tegen bont.
Heel wat pendelaars, die zich onlangs naar hun werk begaven, konden er niet naast kijken: sinds dinsdag verwelkomen 17 bekende Vlamingen zoals actrice Maaike Neuville hen op een niet alledaagse manier.
Vanaf grote affiches aan de in- en uitgangen van Brusselse metrostations, in het Sint-Pieters Station in Gent, en in het Centraal Station en enkele premetro’s in Antwerpen, lenen bekende acteurs en actrices, zangers, auteurs, voetballers en tv-persoonlijkheden waaronder Maaike Neuville veertien dagen lang hun gezicht aan de nieuwe GAIA-campagne tegen bont: allen doen een verrassende onthulling tegen bont.
Het was campagneambassadeur Koen Crucke die in Gent zijn eigen affiche onthulde en in de hoes hing. Zo gaf hij het startschot voor de nieuwe GAIA-campagne tegen bont. Men is het van hem niet gewoon: de levende operalegende kijkt zeer ernstig op de affiche. Je weet meteen: hij meent het. Zijn slogan is klaar en duidelijk, een krachtig statement: Koen Crucke komt nog liever weer 30 kg bij dan dat hij bont zou dragen. Hij verkeert in goed gezelschap, waaronder Maaike Neuville.
“Ik heb een groot hart voor dieren,” lichtte Koen Crucke toe waarom hij graag zijn gezicht leent aan deze campagne van GAIA”. “Voor mij is het zonneklaar: dieren moeten niet afgemaakt worden om madammen
een dure bontjas te geven”. Herman Brusselmans treedt hem daar volmondig bij: “Alleen omwille van de pels, waarvan bonmantels gemaakt worden voor wijven met teveel geld, worden dieren mishandeld. Dit moet de wereld uit.” De beroemde schrijver stopt dan ook nog liever met schrijven dan dat hij bont zou dragen. Miguel Wiels stopt nog liever met pianospelen. Maaike Neuville stopt nog liever met acteren, Thuis-actrice Tina Maerevoet speelt nog liever voor een lege zaal. Stijn Meuris krijgt nog liever spreekverbod. Profvoetballer Olivier De Schacht maakt nog liever een own goal. Pol Goossen gaat nog liever naar de Nacht van Exclusief, Liliane Saint-Pierre stopt nog liever met zingen, Martine Prenen en dochter Joëlle verhongeren nog liever op een onbewoond eiland. Gilles De Bilde mist nog liever de finale van de Champions League, Erika Van Tielen wordt nog liever blond, Geert Hunaerts acteert nog liever naakt, Linda Mertens van Milk Inc verliest nog liever haar stem, Chris Dusauchoit presenteert nog liever belspelletjes en ook Els de Schepper speelt nog liever voor een lege zaal dan dat ze bont zou dragen. Een sterkere afkeer van bont dan Dimitri Verhulst kan moeilijk: de winnaar van o.a. de Libris-literatuur-prijs eet nog liever stront dan dat hij zich hult in bont.
Ook Linda Mertens van Milk Inc is duidelijk over haar engagement naar deze actie toe: “Voor mij was het antwoord op de vraag om de GAIA-campagne te steunen heel simpel: JA! Ik verlies nog liever mijn stem dan dat ik ook maar één keer bont zou dragen.” Of Regi en het management van Milk Inc die denkpiste delen, is niet geweten.
In de hal van het Sint-Pietersstation mocht Koen Crucke samen met GAIA-voorzitter Michel Vandenbosch een levensgrote affiche van zichzelf onthullen voor een opvallende anti-bont-campagne. Crucke is de ambassadeur van de twee weken durende actie, en siert samen met zestien andere BV's waaronder Maaike Neuville ook het Centraal Station en de premetro's van Antwerpen en Brussel.
'Pelsdieren moeten niet afgemaakt worden ter ere van madammen die een dure bontjas willen', aldus de Gentenaar die naar eigen zeggen een echte dierenvriend is. 'De campagne richt zich vooral naar de bontindustrie die mensen probeert te verleiden met kledij waarvan in de kraag of de mouwen bont verwerkt zit. Listig en sluw, en het kost evengoed dierenlevens', zegt GAIA-kopman Vandenbosch.
Ook Herman Brusselmans ('Ik stop liever met schrijven dan dat ik bont zou dragen'), Geert Hunaerts(' Ik acteer nog liever in een naaktscène') en Dimitri Verhulst ('Ik eet nog liever stront dan dat ik mij hul in bont') regeren de komende weken met strenge blik over het Sint-Pietersstation.
Zeventien bekende Vlamingen waaronder Maaike Neuville hebben dus hun gezicht geleend voor een nieuwe campagne van de dierenrechtenorganisatie Gaia tegen bont. "Ik kom nog liever dertig kilo bij dan dat ik bont draag", zegt campagneambassadeur Koen Crucke.
Gaia startte een twee weken durende affichecampagne in het station Gent-Sint-Pieters, in het Centraal Station en de premetro van Antwerpen en in de in- en uitgangen van de Brusselse metro. In Gent, Hasselt, Antwerpen en Knokke zullen reclamewagens met affiches van twintig vierkante meter rondrijden, en vanavond worden de portretten van de 17 BV's tegen bont op een 140 vierkante meter groot scherm geprojecteerd op het Gentse UCO-gebouw.
BV's
Naast Koen Crucke leenden Herman Brusselmans, Miguel Wiels, Tina Maerevoet, Maaike Neuville, Stijn Meuris, Olivier De Schacht, Pol Goossen, Liliane Saint-Pierre, Martine Prenen en dochter Joëlle, Gilles De Bilde, Erika Van Thielen, Geert Hunaerts, Linda Mertens, Chris Dusauchoit, Els De Schepper en Dimitri Verhulst hun gezicht voor de campagne. Elke BV maakt op 'zijn' affiche in een gevatte slogan een statement. De campagne is gericht tegen bont, maar wil consumenten ook waarschuwen voor bont dat minder opvallend verwerkt zit in de kraag of de mouwen van jassen.

vrijdag 1 april 2011

Maaike Neuville presentatrice avond 'Niet in onze naam'

Maaike Neuville, Marijke Pinoy e.a. keren zich tegen nationalisme en spreken zich uit voor solidariteit 'Niet in onze naam'. Onder deze titel gaven in de Brusselse KVS kunstenaars en coryfeeën uit het noorden en het zuiden van het land, tegen het bekrompen nationalisme en de splitsingsrage in, stem aan hun bezorgdheid over de politieke stilstand.
Actrice Maaike Neuville presenteerde de avond 'Niet in onze naam'.
Etnocentrische hersenschimmen. In het Duits klinkt dat pas echt als een hallucinatie: ethnozentristischen Phantasmen. Het dictum staat in het gerenommeerde German Foreign Policy van 14 januari: "Het Vlaams-nationalisme probeert met etnocentrische fantasmen zijn afscheuringsintriges (Sezessionsumtriebe) een basis te geven. Maar daadwerkelijk gaat het om het economische." Onder de titel 'Ein neuer Satellitenstaat' illustreert German Foreign Policy uitvoerig dat Duitse grootconcerns volop speculeren over een snel einde van het land om daarna Vlaanderen naar hun hand te zetten.
Zes maanden onderhandelingen, drie nota's. En intussen zakt het politieke milieu van ons landje almaar dieper in een impasse. De situatie is ernstig maar niet hopeloos. Woensdag riep Bernard Foccroulle, de gewezen directeur van de Brusselse Munt, in Le Soir op de democratie nieuw leven in te blazen. Hoe hij dat ziet? Wel, de democratie is niet een zaak van de politici alleen. Er komt vanzelf een eind aan de solozang van 'wij' tegen 'zij' als we nieuwe platformen van gesprek creëren en het woord geven aan de culturele, academische en sociale wereld, aan de jeugd.
 De platformtekst van 'Niet in onze naam' waar Maaike Neuville achter staat vat de zaken in drie punten samen:
"1. In onze naam propageren de nationalisten een gesloten cultuur die alles herleidt of afmeet aan één aspect: de taal, of je nu man bent of vrouw, jong of oud, arbeider of CEO. Een constructie in functie van een uniformiteit die er niet is.
2. In onze naam forceren zij een splitsing van het land die onze sociale zekerheid in gevaar brengt en de nefaste concurrentie tussen regio's en tussen mensen laat gedijen. Jan met de pet betaalt dan het gelag.
3. In onze naam stevenen zij af op de (verdere) tweedeling van het land: tussen rijk en arm en tussen Vlaams en niet-Vlaams. Dan dreigt een sociale en culturele kaalslag, de jungle van ieder voor zich. Dan wordt het eng en guur in ons land. Een regel uit de gedichten die Dimitri Verhulst voor de gelegenheid schreef vat een en ander goed samen (zie elders in deze krant): 'Le plat pays. Mais pas le mien'. Wij laten luid en duidelijk horen: niet in onze naam!"
Het lijkt wel alsof het voorjaar vroeg uitbreekt, nu de mensen hun lot in eigen hand beginnen te nemen: in de KVS vandaag en zondag in de straten van Brussel, de stad die zozeer het laboratorium kan zijn voor de samenleving van de toekomst. De Franstalige auteur Amélie Nothomb schreef vannacht aan 'Niet in onze naam': "Het nationalisme is een kanker, in het noorden zowel als in het zuiden. De solidariteit en het multiculturalisme zijn de pijlers voor onze toekomst. Het is bemoedigend dat de artistieke milieus van ons land daar zo diep van overtuigd zijn."
Getekend: Het ploegje/de familie die het feest van 'Niet in onze naam' in de KVS organiseert en iedereen uitnodigt: Lieve Franssen, Marijke Pinoy, Maaike Neuville, Dirk Tuypens, Lebuïn D'Haese en Vital Schraenen.
Waar wij voor staan? Heeft u een leven de tijd, dan leg ik het uit. Tijd heeft iedereen te kort en dus moet alles snel gaan. Quotes moeten duidelijk zijn en to the point. Politieke standpunten moeten begrijpelijk en te slikken zijn tussen wortel en spruit door. En toch is tijd het enige wat we hebben. Laat ons 700 woorden de tijd nemen.
Maaike Neuville: Gisteren stapte ik in Brussel-Centraal van de trein. Er hing rook in het station. Even bekroop mij de gedachte: wat als dit betekent dat er brand is, dan zijn we verloren. Toen zag ik de conductrice. Zij toonde niet het minste teken van ongerustheid. Dat stelde mij gerust. Zij zal het wel weten, het is haar job. Zolang zij rustig blijft, is er niets aan de hand. Misschien is het een illusie - want uiteindelijk klooit iedereen maar wat, de ene verstopt dat al beter dan de andere - maar het is een belangrijk gevoel: je door bekwame mensen omringd weten. Een regisseur, een trainer, een leraar, een minister: zij dienen vertrouwen te schenken, de ploeg te leiden. Als er wél brand was geweest, had die conductrice met het grappige hoedje haar taak moeten volbrengen. Ze had me veilig naar een of andere wonderuitgang moeten leiden of me tot mijn laatste adem blijven bijstaan.
Maaike Neuville: Als ik even mag, België-in-spreidstand, er spelen zich hier twee scenario's tegelijk af: bovengronds woedt een immense financiële brand, die groter en groter wordt. Wat doen onze conducteurs in Brussel-Centraal? Geen enkel teken van ongerustheid uitstralen en ondertussen de passagiers laten stikken. Ondergronds liggen tegelijk enkele asjes te smeulen omdat enkele knorrende conducteurs in een dispuut over, onder andere, drie letters of zoiets, hun peukje hebben laten vallen en niemand wil dat oprapen. Ze rukken zich de haren uit het hoofd, trekken hun hoofd er per ongeluk ook mee af en veranderen in kippen. Als u dat zou zien, nietsvermoedende passagier in Brussel-Centraal, zou u zich nog goed omringd voelen?
Is het geen tijd om aan de noodrem te trekken en te vragen naar een conducteur met realiteitszin? Een conducteur die even samen met zijn medeconducteurs bovengronds gaat kijken wat daar precies aan de hand is? En de passagiers daar eerlijk verslag van uitbrengt?
Maaike Neuville: Zo. Een vergelijking. Dat is één ding. Een ander ding nu. Het zijn geweldig interessante tijden. Niets heeft ooit niets met iets anders te maken. De natuur, de economie, de mondiale machtsverhoudingen: alles wankelt, we ondervinden daar nu ook meer de directe gevolgen van. Wat doen we? We plooien ons terug op onszelf. Krampachtig houden we vast aan wat we hebben. O wee als die daar, die luie, profiterende, werkloze schim daar, ons bezit komt afpakken. Want dat komt die doen, dat heeft de conducteur duidelijk gezegd. En de conducteur heeft ook gezegd dat we onze eigen taal en verleden het allerbelangrijkst moeten vinden. We zullen hem maar gelijk geven, dan blijft die vieze schim misschien daar.
Maaike Neuville"Wat een geweldige tijden. Ons collectief over te kunnen geven aan de onzekerheid, aan het niet-weten. Zoals de maker van een schilderij niet weet wat het uiteindelijk zal worden wanneer hij eraan begint. Hij stelt zich vooral kwetsbaar op. Door zijn niet-weten. Door zijn vertrouwen in zichzelf en in de ander. En dat is wat vanavond zal zijn: een open deur, een omarming van veelheid, een onzeker begin, maar met moed en daadkracht ingezet. Een verzameling eigen onafhankelijke stemmen, zonder politieke of verborgen agenda, maar met politieke stellingname. Dat is moeilijk in één zin te vatten. Jammer, want er is zo weinig tijd, hé, meneer de conducteur.
Het signaal van de Belgische bastaardjes
Een apolitiek protest dat toch bol stond van de politieke geladenheid. Het liep vrijdagavond storm voor het artistieke evenement 'Niet in onze naam' gepresenteerd door Vlaamse actrice Maaike Neuville in de Brusselse KVS, waarin 'Belgische bastaardjes' hun ongenoegen ventileerden over de Wetstraat-impasse.
Zowat zestig artiesten en intellectuelen lieten hun stem horen tegen 'de splitsingsdrang'. Meestal intimistisch, de andere keer onverwacht fel. Met af en toe een wanklank, onder meer van een stomdronken Arno.
Geen anti-Vlaamse sentimenten, maar evenmin oprispingen van ouderwets belgicisme op de manifestatie 'Niet in onze naam' in de KVS. Wél een kunstenaarsoproep tot solidariteit over de taalgrens heen, ontstaan uit onbehagen over de politieke impasse. "Tegen een discours over identiteit dat een asociale agenda verbergt", zo vatte actrice en medebezieler Maaike Neuville het samen. Zij presenteerde het evenement samen met Marijke Pinoy.
Soms was het dansen op het slappe koord, maar dat 'Niet in onze naam' een gevoelige snaar raakte, bewees de massale opkomst. Een afgeladen KVS plus heel wat mensen die aan de kassa's wandelen moesten worden gestuurd. Een divers publiek met verontruste Vlamingen, maar zeker ook Walen en Brusselaars. Voeg daarbij ook een forse buitenlandse mediabelangstelling, en het leek even of hier een kleine kunstenaarsrevolutie werd klaargestoomd.
Een plejade van kunstenaars, acteurs en schrijvers deed de toeschouwers vaak van de ene verrassing in de andere tuimelen. Zo kwam na de Franstalige schrijverscoryfee Pierre Mertens (die de politieke gebeurtenissen vergeleek met "een opera van Verdi") de 84-jarige charmezanger Will Ferdy aan de beurt. Hij joeg een golf van ontroering door de zaal toen hij 'Utopia' ten gehore bracht en bijna scanderend 'Wij hebben elkaar nodig' zong.
Poëtische interventies, al dan niet per videoboodschap, waren er van Bernard Dewulf, Dimitri Verhulst en van Stefan Hertmans en broer Peter, terwijl de amper veertienjarige César De Sutter met 'Le plat pays' van Jacques Brel iedereen muisstil kreeg. Geert Van Istendael bracht hulde aan de 'bastaard-Belg' en acteurs als Lotte Pinoy, Maaike Neuville en François Beuckelaers vertolkten teksten van Ramsey Nasr en Annelies Verbeke.
Indruk maakte ook Anton, de zoon van Anne Teresa de Keersmaeker, met een uitgebalanceerd betoog over wat ons verbindt: "Ook hun muzieknoten bleken in onze balken te passen en hun bewegingen in onze dans. We hebben echt iets te verliezen." De tussenkomst van ABVV-vakbondsman Philippe Van Muylder was plotseling weer sterk politiek geladen, met een forse sneer naar N-VA en CD&V.
De oren werden vooral gespitst toen Tom Lanoye opdook in een videoboodschap. Lanoye wilde de oproep 'Solidariteit maakt een cultuur groot' destijds niet ondertekenen, omdat het "een oud-links discours is". Nu wierp hij pertinente vragen op over de rol van Brussel: "Vanuit de republiek Vlaanderen zullen elke dag 200.000 gastarbeiders naar Brussel moeten om te werken. Wat als we Brussel, het Washington van Europa en het wormstekige hart van Europa, loslaten? Dat moeten we blijven vragen aan de Vlaams-nationalisten: wat met Brussel?" Ook cabaretier Wim Helsen toonde zich pessimistisch: "Er is geen enkele partij die op zoek schijnt te willen gaan naar wat ons kan binden."
Dronkemansbetoog
Wanklanken waren er ook. Nadat Arno met Stef Kamil Carlens een duet ten gehore had gebracht, bleef de opper-Belg op het podium zitten én stamelde hij een warrig dronkemansbetoog met opgeheven vingers én boutades als: "Er zit momenteel meer socialisme in een coiffeurssalon dan bij de socialisten." Er viel geen touw aan vast te knopen. Met zachte hand werd hij door Maaike Neuville van het podium geleid.
Het was een accident de parcours in een bonte avond, die aan kracht had kunnen winnen door meer gebaldheid, een strakkere timing én meer Franstalige kunstenaars. En gaandeweg schoven toch meer en meer aanwezigen richting KVS-café. Biertjes drinken: een op-en-top Belgische bezigheid die ons wél nog bindt.