Maaike Neuville in Weekend aan Zee
Na The Broken Circle Breakdown op zondag 13 april 2014, serveert de VTM Vlaamse Filmtopper de kijker alweer een Vlaamse televisiepremière op zondag 20 april. Weekend aan Zee vertelt het verhaal van 4 vriendinnen, waaronder Maaike Neuville, die samen op jaarlijks reünieweekend gaan naar de kust.
Het wordt een tweedaagse met ups en downs, waarin de vriendschap tussen de hartsvriendinnen danig op de proef wordt gesteld. En daarin heeft het andere geslacht een niet onaardig aandeel, want de meiden hadden 1 afspraak: geen mannen toegelaten!
Maaike Neuville – de jongste van de 5 zussen in Clan – speelt Elke, een single vrouw die worstelt met haar grote kinderwens. En laat nu toevallig de zus van Maaike ook Elke heten, grappig toch?
Marieke Dilles (De Smaak van De Keyser, Dossier K, Het Goddelijke Monster, Zot van A.) kruipt in de huid van Karen, die voor haar vriendinnen verzwijgt dat het niet meer botert met haar verloofde.
Eline Kuppens (Linkeroever, David, Vermist, Code 37, Zone Stad, Apse) speelt de zieke Elke, die door haar vriend - een acupuncturist- moet verzorgd worden.
Ellen Schoeters (Crimi Clowns, Familie, Aspe, Code 37, Ella) ten slotte, fladdert als de flamboyante Dorien van man naar man, zonder rekening te houden met anderen.
Vrouwen boven dus in deze televisiepremière, maar enkele kanonnen bieden flink wat mannelijk weerwerk. Michaël Pas is acupuncturist Walter, Stefaan Degand speelt Frederique die aan zee het avontuur van zijn leven beleeft, Kevin Janssens zoekt als Kevin het gezelschap op van Maaike Neuville, en Matteo Simoni, het mannelijke seks symbool van het moment in Vlaanderen… die smost er op los.
HET VERHAAL
Vier vriendinnen gaan samen op jaarlijks reünieweekend naar zee, naar het huis waar ze als tieners hun zomers doorbrachten. Elk hebben ze hun eigen geheimen, perikelen en bekommernissen, maar ze hebben één gezamenlijk motto: mannen zijn niet toegelaten.
Toch lijkt niet iedereen zich daaraan te kunnen houden. Een teveel aan testosteron dreigt dus al gauw roet in het eten te strooien…
Weekend aan Zee, zondag 20 april 2014 om 20.25 op VTM.
‘Weekend aan Zee’ : Dé vrouwen van het nieuwe jaar
Eén van de Vlaamse films die we in 2012 mogen verwachten is ‘Weekend aan Zee’ van Ilse Somers. Een feel good vrouwenfilm. Een film gemaakt met vrouwen voor en achter de camera. Maar ook met veel mannen. Dus ook een mannenfilm. Maar hij gaat wel in de eerste plaats over vrouwen.
Wij hadden deze film, die helemaal in Oostende gedraaid is, verwacht op het Filmfestival van Oostende, maar tot onze verwondering brengt Starway Film Distribution de prent al uit op 25 april.
Ze noemen zich ‘De Madammen’, ‘de Feeksen’, ‘de Mama’s’ of ze komen gewoon regelmatig samen zonder dat ze hun clubje een naam geven, hot.
Dames die alle moeite doen om hun jeugd nog even in stand te houden door regelmatig te vergaderen. Over zulke dames gaat de film die Ilse Somers de voorbije zomer draaide aan zee.
Niet dat er van een zomer veel te merken viel. De seizoenen staan al het hele jaar op hun kop. Het was zomer toen het lente moest zijn, herfst toen het zomer moest zijn, lente toen we de herfst verwachtten en het is zeer de vraag hoe de winter zal zijn. Misschien wordt dat wel een zomer. En misschien zitten we daarom nu al met de film van Ilse Somers in ons hoofd.
Vier dames dus, die elk een eigen leven, een eigen karakter en een eigen haarkleur hebben. Eline Kuppens speelt de rol van Ann, een jongedame die net moeder is geworden. Tegen alle afspraken brengt zij haar baby mee naar zee.
Maaike Neuville is een beetje de knappe en sexy hippie van de bende. Niet al te veel bezig met uiterlijkheden. Marieke Dilles speelt Karen, een zeer zorgzame dame. Op het eerste zicht een beetje Miss Perfect. Ze heeft zelfs speciaal voor de rol geleerd hoe ze een trui moest opplooien. En Ellen Schoeters speelt Rien, een flapuit en een stoere tante.
Ondertussen aan het strand van Oostende amuseren Marieke Dilles en Ellen Schoeters blijkbaar wel. Op de achtergrond zitten Kevin Janssens en Maaike Neuville bezorgd toe te kijken.
Feit is dat we wel uitkijken naar de film. Want Ilse Somers mag dan een onbekende zijn bij het brede publiek, ze heeft echt wel een reputatie te verdedigen in filmkringen. Ze is al jaren docente aan het RITS, draaide in het verleden de kortfilms ‘Joey-Joey’ , ‘Sancta Mortale’ en ‘IVF’ en ze werkte als senariste aan ‘Olivetti 82’, ‘Suske & Wiske’ en ‘Witse’.
Kevin Janssens heeft niet veel oog en oor meer voor wat regisseur Ilse Somers hem te vertellen heeft, wanneer Maaike Neuville opdaagt (foto Luc Peeters)
Zoals gezegd gaat haar film over 4 vrouwen die vergaderen, zonder de mannen. Dat Michaël Pas, Matteo Simoni, Gunther Lesage, Kevin Janssens en Stefan Degand ook op de aftiteling zullen staan, wil al laten vermoeden dat er mannelijk gezelschap aan te pas komt.
Zijn zij de storende figuren die ervoor moeten zorgen dat de vriendschap van de dames onder vuur komt te liggen? Dat kunnen we u niet zeggen.
Maar we stelden wel een paar keer de vraag of we een vrouwenfilm of een mannenfilm moeten verwachten.
‘Weekend aan Zee’ is een film die met een klein budget gedraaid is in een tijdspanne van 21 dagen. Dat is weinig voor een langspeelfilm. Maar zo is het al wel eerder gedaan. Onder andere door Christophe Van Rompaey, bij de opnamen van ‘Aanrijding in Moscou’ en door Frank Van Mechelen, toen hij ‘De Hel van Tanger’ draaide. Het kan dus.
Er moest niet alleen vlug gewerkt worden, het weer viel dan ook nog eens tegen. U herinnert zich wellicht de zomer die er geen was. Een reden voor producente Viviane Vanfleteren om zich heel ongerust te maken. Maar ze bleef er rustig bij.
Maaike Neuville en Marieke Dilles komen aan bij het huis waar ze logeren. Het huis moet trouwens gesloopt worden. Het is de laatste keer dat ze er kunnen logeren. Een deel van hun herinneringen worden dus sowieso uitgewist. (foto)
Waar ze de film draaiden, in de haven van Oostende, daar wordt alles verbouwd. En dat zal verdwijnen. Symbolisch. Vriendschap, waar begint dat en waar stopt dat? De kracht moet komen uit de combinatie van de vier.
Hoe die vier sexy Vlaamse vrouwen samen zijn. Het wordt een film dus over vrouwen, met vrouwen, over mannen en met mannen, over gevoelige onderwerpen, maar ook een film met humor.
Maaike Neuville naakt in Weekend aan Zee
Weekend aan zee is zo’n Vlaamse film waarin veel bekend vrouwelijk naakt te zien is. Belgische babes Maaike Neuville, Eline Kuppens, Ellen Schoeters en Marieke Dilles geven zich de borsten helemaal bloot in de hoofdrollen. Maaike Neuville ging eerder al naakt in ‘Van Vlees en Bloed’.
Maaike Neuville en Marieke Dilles over hun rollen in ‘Weekend aan Zee’
Ligt hun personage qua karakter dit bij henzelf? Of zijn ze toch helemaal anders? Maaike Neuville vindt dat haar personage best wel op haar lijkt, terwijl Marieke dan weer vindt dat haar personage helemaal niet op haar lijkt.
Vier hartsvriendinnen vertrekken samen voor de laatste keer op reünieweekend naar zee. Vier vrouwen met elk hun eigen geheim en met één motto: mannen niet toegelaten. Maar niet iedereen lijkt zich daaraan te houden. Een teveel aan testosteron dreigt dus al gauw roet in het eten te gooien.
Karen verzwijgt dat het niet meer botert tussen haar en haar verloofde. An is ziek en moet worden behandeld door haar vriend die acupuncturist is. Geheel onverwachts, en tegen alle afspraken in, moet ze bovendien haar acht maanden oude baby meenemen op weekend. Haar vriend overvalt de 4 vriendinnen met zijn bezoek, als ze net naakt van het strand uit zee de huiskamer binnen stormen.
Elke(Maaike Neuville) is dan weer single, maar wil graag een kind. Tijdens het weekend aan zee ontmoet ze haar spermadonor en moet ze zichzelf insemineren. Dit levert een hilarische seksscène op tussen Maaike Neuville en de smos Matteo Simoni. Elke(Maaike Neuville) wil vrijen zonder condoom om zwanger te worden, terwijl smos Matteo Simoni bang is een geslachtsziekte op te lopen door te poepen zonder condoom.
Dorien fladdert op haar beurt rond mannen heen en houdt geen rekening met de anderen. Ze probeert zelfs ongemerkt van haar vriendinnen een fotoreeks te maken voor het maandblad waarvoor ze werkt.
Een weekend met ups en downs waarin de vriendschap tussen hartsvriendinnen danig op de proef wordt gesteld.
Weekend aan Zee is een film door en voor vrouwen. Dat was het uitgangspunt en dat is eigenlijk ook het eindpunt. Vier vrouwen die ondanks hun problemen nog een losbandig maar vooral leuk weekend willen beleven. Het levert een romantische komedie op met een lach maar ook meer een traan.
Ja, er zit naast veel humor ook tragiek in Weekend aan Zee. Waar de vrouwen echte archetypes zijn, worden de mannen ééndimensionaal en karikaturaal neergepoot als lustobject of net als onuitstaanbaar. Gelukkig kunnen de mannen zich even vergapen aan de mooie borsten van de naakte hoofdrolspeelsters. Dus toch voor ieder wat wils?
Regie: Ilse Somers
Met: Maaike Neuville, Eline Kuppens, Marieke Dilles, Ellen Schoeters, Michael Pas, Kevin Janssens, Matteo Simoni, ea.
Duur: 89 min.
‘Weekend aan zee’ is het langspeelfilmdebuut van Ilse Somers, een Vlaamse cineaste die tot nu toe enkele kortfilms en één televisiefilm (‘Cowboy uit Iran’) heeft gedraaid, de scenario’s heeft gepend voor ‘Suske & Wiske: De duistere diamant’ en ‘Olivetti 82’, als scriptconsulente heeft meegewerkt aan ‘Bo’ en ‘Dief’ en daarnaast scenario doceert aan het RITS in Brussel.
In een lofwaardige poging om haar studenten te laten zien hoe het níét moet, pakt ze heden uit met een romantische komedie over vier vriendinnen die zonder de mannen een weekendje naar Oostende trekken.
De beginscène is er meteen pal óp: een jongedame krijgt onder luid zuchten en kreunen een bos acupunctuurnaalden in de sexy blote buik geplant, waarna ze zich enigszins hitsig laat ontvallen: ‘Ik moet dóóóóóóór!’ Het is niet meteen de meest sprankelende openingszin ooit, maar alla.
Zodra de vier vriendinnen – Marieke Dilles, Eline Kuppens, Maaike Neuville en Ellen Schoeters doen wat ze kunnen met het zwakke materiaal - hun intrek hebben genomen in hun vakantiehuisje in de duinen, ontspint zich een reeks keuvelarijen over topics die rechtstreeks uit de ‘seks, topless vrouwen, relaties, beauty & dieet’-rubriek van de vrouwenbladen lijken te zijn geplukt.
Borstvoeding? Check! Slippertjes? Check! Mannen? Check! Macrobiotische voeding? Check! De dames in het publiek – ondoorgrondelijke wezens – zullen zich een hoedje lachen, terwijl de mannen zich kunnen vergapen aan de 4 bloedmooie vrouwelijke hoofdrolspeelsters.
Maaike Neuville zit dan weer te worstelen met sperma in een flesje. Kortom, een zeer geslaagde Vlaamse cinema film. En zo hebben we dan ook weer iets zinnigs bijgeleerd over de onoverbrugbare kloof tussen de seksen.
Maaike Neuville: 'Mannelijke vrienden moesten eerst mijn lief zijn'
Dit weekend brengt Nieuwsblad Magazine een interview met Maaike Neuville, het slagersmeisje uit 'Van vlees en Bloed'. In haar nieuwe film 'Weekend aan zee' speelt ze Elke, een single vrouw die worstelt met een kinderwens.
Je speelt in een vrouwenfilm, een film met vier straffe actrices én een vrouwelijke regisseur. Was het een andere manier van werken?
Maaike Neuville 'Vergelijk het met een avondje op café onder vrouwen: je hebt automatisch een andere sfeer dan wanneer je met mannen op café zit. Aan de andere kant maakten er heel wat mannen deel uit van de crew.
In die zin was het verschil ook niet zo heel groot. Wat ik wel heel bijzonder vond, is dat ik mocht samenspelen met Marieke Dilles, Eline Kuppens en Ellen Schoeters.
Als actrice krijg je niet zo vaak de kans om samen te werken met vrouwelijke leeftijdsgenoten. Meestal word je tijdens audities tegen elkaar uitgespeeld omdat ze maar één meisje zoeken. Dat was mijn grootste motivatie om mee te doen aan deze film. Die film is op ons persoonlijke leven overgesprongen, we zijn ook écht vriendinnen geworden, en dat vind ik heel leuk. Deze film heeft een band gesmeed.'
Trek je doorgaans liever met vrouwen op of met mannen?
Maaike Neuville 'Tot voor kort had ik overwegend vriendinnen. Mannen moesten eerst mijn lief zijn voor ze mijn vriend konden worden. Maar dat begint stilaan te veranderen: af en toe kom ik een man tegen met wie het klikt en met wie ik op een normale vriendschappelijke manier kan omgaan. (lacht) Ik had eerder geen behoefte aan mannelijke vrienden, denk ik. Dit is een nieuwe fase in mijn leven.'
De vrouwen houden van de meisjes uit ‘Weekend aan Zee’
Ze hebben er nooit een geheim van gemaakt, de vrouwelijke makers van ‘Weekend aan Zee’ : ze mikten met hun film op de vrouwen. Niet dat mannen verboden zijn in de zalen waar het langspeelfilmdebuut van Ilse Somers vertoond wordt, maar de inhoud van de film neigt nu eenmaal naar het vrouwelijke. Het gaat over hoe vrouwen denken, hoe ze handelen en wat ze grappig, triest en aangrijpend vinden.
Je zou dan kunnen denken dat mannen dit willen zien om te weten hoe de vrouwen denken en handelen, maar distributeur Starway Films gaat ervan uit dat mannen wel op eigen houtje op de affiche met de 4 bekoorlijke dames zullen afkomen.
Bij de promotiecampagne trachten ze in eerste instantie de vrouwen warm te maken voor hun film. En dat lijkt bijzonder goed te lukken. Want op de Ladies Nights gaan de dames helemaal uit de bol.
De voorbije dagen werd de film ‘Weekend aan Zee’ van cineaste Ilse Somers met Maaike Neuville, Marieke Dilles, Eline Kuppens, Ellen Schoeters , Michaël Pas, Matteo Simoni en Kevin Janssens, tijdens de eerste Ladies Nights op veel enthousiasme onthaald.
De romantische komedie mocht reeds meer dan 5000 geamuseerde dames verwelkomen die aangenaam verrast waren. De film gaat over de vriendschap tussen vier hartsvriendinnen, die tijdens hun laatste reünie aan zee op de proef wordt gesteld.
Enkele reacties:
“Eindelijk nog eens een film waar ik zorgeloos buitenkwam”.
“Er was enorm veel ambiance in de zaal, ik ga de film met plezier nog eens gaan kijken”.
Volgende week staan er nog 9 Ladies Nights gepland, namelijk in Mechelen, Turnhout, Aalst, Aarschot, Lommel, Genk, Sint-Niklaas, Maasmechelen en Lanaken.
‘Weekend aan Zee’ is een productie van Vivi Film & vtm en gaat op 18 april in première in Antwerpen. Op 25 april zal de film te zien zijn in de Vlaamse bioscopen, en later op TV bij vtm.
De film is ook de eerste vtm Faits Divers – film uit de derde reeks en wordt verdeeld door Starway Film Distributie die vorig jaar ook ‘Code 37 – de film’ op hun palmares mocht schrijven met maar liefst 300.000 bezoekers.
Synopsis
Vier vriendinnen vertrekken samen voor de laatste keer op reünieweekend naar zee. Vier vrouwen met elk hun eigen geheim en met één motto: mannen zijn niet toegelaten. Maar niet iedereen lijkt zich daaraan te houden. Een teveel aan testosteron dreigt dus al gauw roet in het eten te gooien.
Karen (Marieke Dilles) verzwijgt dat het niet meer botert tussen haar en haar verloofde. An (Eline Kuppens) is ziek en moet worden behandeld door haar vriend die acupuncturist is. Geheel onverwachts, en tegen alle afspraken in, moet ze bovendien haar acht maanden oude baby meenemen op weekend. Elke (Maaike Neuville) is dan weer single, maar wil graag een kind. Tijdens het weekend aan zee ontmoet ze haar spermadonor en moet ze zichzelf insemineren.
Dorien (Ellen Schoeters) fladdert op haar beurt rond mannen heen en houdt geen rekening met de anderen. Ze probeert zelfs ongemerkt van haar vriendinnen een fotoreeks te maken voor het maandblad waarvoor ze werkt.
Een weekend met ups en downs waarin de vriendschap tussen hartsvriendinnen danig op de proef wordt gesteld.
Weekend aan Zee is een romantische komedie waar velen zich in zullen herkennen, zowel vrouwen als mannen.
'Weekend aan Zee' start sterk!
Na de openingsweek komt de teller van 'Weekend aan Zee', met Maaike Neuville, Marieke Dilles, Eline Kuppens, Ellen Schoeters, Michaël Pas, Matteo Simoni en Kevin Janssens, op meer dan 30.000 bezoekers te staan!
De romantische komedie wordt zeer gesmaakt door het publiek. In de film vinden we vier hartsvriendinnen terug, wiens vriendschap op de proef gesteld zal worden tijdens hun laatste reünie aan zee. 'Weekend aan Zee' werd geregisseerd door Ilse Somers en is sinds 25 april te zien in de Vlaamse bioscopen.
Maaike Neuville in erotische film van Peter Greenaway
Na Lien Van de Kelder (in 'Nymphomaniac' van Lars Von Trier) krijgt ook Maaike Neuville een rol in een erotisch getinte film. De Vlaamse actrice heeft een rol te pakken in de nieuwe film van de Britse regisseur Peter Greenaway (77), meldt Het Laatste Nieuws.
Maaike Neuville speelt de rol van Isadora in Greenaways nieuwste film 'Goltzius and The Pelican Company', een film die zich afspeelt in 1590 en erotische versies van verhalen uit het Oude Testament vertelt. Ook acteur-dichter Ramsey Nasr en F. Murray Abraham spelen mee. Eerder speelde Neuvilles Clan-collega Barbara Sarafian al mee in '8 1/2 Women' van Greenaway.
Een Weekend aan Zee met Maaike Neuville
Wat hebben wij toch een droomjob! We hebben een weekend aan zee geboekt samen met Maaike Neuville, die met een cocktail in de hand en de tenen in het zand op onze vragen antwoordt, terwijl we genieten van de zilte zeelucht en een mild lentezonnetje.
"Iedereen heeft een ego, daar hoef je geen actrice voor te zijn."
Onzin natuurlijk. Maaike Neuville zit wel degelijk tegenover ons, maar dan in het rumoerige Brusselse café waar ze een reeks interviews afwerkt als promotie voor de nieuwe Vlaamse romantische komedie Weekend aan Zee, die vanaf 25 april in de zalen speelt. Het is een verhaal over vier vriendinnen die een mannenvrij verblijf aan de kust plannen, wat uiteraard schromelijk mislukt.
Zowel in Weekend aan Zee als in de op stapel staande VTM-reeks Clan speel je samen met een groepje actrices. Is dat iets speciaals?
Maaike Neuville: Het was blijkbaar het jaar van het samenspelen met de vrouwen. Ik heb dat inderdaad ervaren als iets heel speciaals. Het mooiste wat ik heb overgehouden aan Weekend aan Zee is een echte vriendschap met lesbische Marieke Dilles, Eline Kuppens en Ellen Schoeters. Bij Clan was dat eigenlijk wel vergelijkbaar. Je bent niet alleen hé, je wordt gedragen door de anderen. Je rol staat in functie van de anderen, en dat voelt goed aan.
Mannen met een slecht karakter zouden op zo'n vrouwenset onderhuids venijn vermoeden...
Maaike Neuville: Ik vind het heel grappig dat die vraag telkens terugkomt, want dat is absoluut niet waar. Net zoals je mannen van verschillend allooi hebt, heb je vrouwen van verschillend allooi... (lachje) ik denk echt dat het niets uitmaakt.
Alleen denk ik dat het wel een kiekenkot zou worden als je allemaal dezelfde types vrouwen bij elkaar zou steken. Maar dat waren we niet, dus ik moet je teleurstellen: het onderhuidse venijn op de set is geheel afwezig gebleven.
Nou ja, ik dacht: actrices hebben per definitie een ego, anders kruip je niet op een podium. Vandaar mijn veronderstelling.
Maaike Neuville: Ach, iedereen heeft een ego, daar hoef je geen actrice voor te zijn hoor. Wil je per se verhalen horen over strubbelingen? Er komen altijd problemen naar boven op een set, maar heel vaak hebben die te maken met tijd. Als je niet genoeg tijd hebt om je ding te doen zoals je vindt dat je het zou moeten doen, dan komt er stress naar boven. En stress is nefast, zowel bij mannen als bij vrouwen.
Nostalgie naar jeugdvriendschap
En toch gaan we door over de vrouwen: zowel Weekend aan Zee als Clan hebben vrouwelijke regisseurs. Hanteren die een andere werkwijze dan hun mannelijke collega's?
Maaike Neuville: Ook hier denk ik dat het er gewoon van afhangt wie je voor je hebt. Je kunt te maken krijgen met een mannelijke vrouw of met een vrouwelijke man. Ik kan daar geen algemene conclusies uit trekken.
Weekend aan Zee is een romantische komedie. Is dat makkelijker om te spelen dan een zwaar op de hand liggend drama?
Maaike Neuville: Elke rol heeft zijn voor- en zijn nadelen. Je moet een bepaalde sfeer te pakken krijgen. Zowel bij Weekend aan Zee als bij Clan moest ik op zoek gaan naar de gulden middenweg tussen het grappige, met toch ook genoeg herkenbare tragiek erin. Pure kolder spelen heeft geen zin.
Het eerste wat je moet leren is: vooral niet proberen om grappig te zijn, want dan werkt het niet. Eigenlijk denk ik niet dat er veel verschil is tussen een dramatische en een humoristische rol. Het gaat bij beide om techniek.
Is acteren dan zo'n technisch vak? "Trek je rechterwenkbrauw op en kijk nu links naast de camera"?
Maaike Neuville: Nee, zo mag je het ook niet zien. De camera, die is er gewoon. Je kunt die niet ontkennen. Tijdens de opnames van Weekend aan Zee heb ik vaak teruggedacht aan iets wat Hilde Van Mieghem, moeder van Marie Vinck, mij ooit heeft gezegd, namelijk dat je de camera moet zien als een bijkomend personage.
Veel acteurs zijn het niet gewoon dat die camera er staat. Dat heeft iets technisch. Je moet leren aanvoelen waar het licht valt, dat je een medespeler niet mag afblokken, zulke dingen. Dat is de ene kant van de zaak. De andere kant is je intuïtie laten spreken en je personage doen groeien. Dat vind ik het mooie aan het vak: hoe je die twee aspecten naadloos kunt doen samenvallen.
Het klinkt aartsmoeilijk.
Maaike Neuville: Dat is acteren. Je instincten aanspreken, maar je tegelijkertijd heel bewust zijn van waar je je bevindt, hoe het licht valt, waar de camera staat...
Weekend aan Zee gaat er onder meer over dat het moeilijker wordt om jeugdvriendschappen op peil te houden als je wat ouder wordt. Jij bent 28. Ondervind je dat zelf ook?
Maaike Neuville: Voor mij gaat Weekend aan Zee over het feit dat alles constant in verandering is. Dat is in het echte leven ook zo, dat voel ik inderdaad. De vier meisjes uit de film waren blijkbaar ontzettend hecht en beginnen stilaan een beetje uit elkaar te groeien. Daar kan ik me persoonlijk wel iets bij voorstellen. Een vriendschap kan vier of vijf jaar superhecht zijn, maar dan komen carrière en kinderen op de proppen en wordt het wat minder.
Maar dat is niet erg. Je kan dat jammer vinden, maar er verdwijnt niet alleen iets, je krijgt er ook iets anders voor in de plaats. Mijn personage in de film is daar bang voor. Ze klampt zich krampachtig vast aan de vriendschappen uit haar jeugd. Ik vind dat geen goede houding. Ik vind niet dat je nostalgie hoeft te hebben naar de vriendschappen uit je jeugd. Een mens evolueert nu eenmaal. Alles wordt gewoon anders.
Babyface
Jij bent iemand die er van nature jonger uitziet dan je bent. Heb je nooit het gevoel dat je daardoor 'onrijpe' rollen krijgt aangeboden?
Maaike Neuville: Ik zie mijn jeugdige voorkomen eerder als een voordeel. Ik heb nog steeds de kans om rollen te spelen die andere actrices van mijn leeftijd niet meer krijgen, omdat zij er wel zo oud uitzien als ze zijn. Maar waar ik graag naartoe zou willen evolueren, is dat ik de twee kan doen. Ik denk dat mijn babyface toch een beetje aan het wegtrekken is (lacht), zodat ik nu ook wel klaar ben voor iets oudere rollen.
Maar tegelijk blijf ik er jong genoeg uitzien om vroege twintigers te spelen, dus dat geeft veel mogelijkheden. De grote range van rollen die ik op mijn huidige leeftijd aankan, vind ik heerlijk. Er is niets leukers voor een actrice dan het besef dat je nog niet bent afgeschreven voor een bepaalde soort rollen. Ik vermoed dat het op een bepaald moment wel zal omslaan, maar dat is nu nog niet aan de orde.
Kan jij zodanig van een film genieten waar je zelf in meespeelt dat je vergeet dat jij het bent?
Maaike Neuville: Dan moet ik 'm vijf keer zien. De eerste keer kijk je alleen maar naar jezelf, de tweede keer komen de herinneringen aan de set naar boven en de derde keer kijk je naar jezelf in relatie tot de anderen. Pas de vierde keer kun je eindelijk eens naar de film zelf beginnen te kijken, om er de vijfde keer hopelijk van te genieten. Pas op, als ik zeg dat ik naar mezelf zit te kijken, dan bedoel ik niet dat ik naar Maaike kijk. Ik kijk dan naar de actrice die aan het spelen is. Dat kan ik wel vrij goed loskoppelen, en het helpt me om te leren spelen.
Nu je toch de geheimen van het vak aan het onthullen bent: hoe leer je in godsnaam een theatertekst van twee uur uit het hoofd?
Maaike Neuville: Je begint bij de eerste zin. (lacht) Ik kan daar eigenlijk niet veel over zeggen, want het is niet dat we daar op de toneelschool een welbepaalde techniek voor hebben geleerd. Iedereen kan een tekst uit het hoofd leren, daar ben ik van overtuigd. Je begint gewoon bij het begin, je gaat door, je herhaalt... Elke acteur doet dat op z'n eigen manier. Sommigen moeten het stuk al door en door begrijpen voordat ze beginnen te memoriseren. Ik doe het omgekeerd. Ik begin vrijwel onmiddellijk de tekst in mijn hoofd te rammen, en pas daarna begint de inhoud door te sijpelen.
Dat lijkt me een helse bezigheid.
Maaike Neuville: O nee, ik vind dat heel leuk. Teksten van buiten leren, ik doe niets liever.
