Maaike Neuville en haar lief Bas Devos regisseren de liefde

 
Maaike Neuville en haar lief Bas Devos regisseren de liefde

Bas Devos en Maaike Neuville zijn samen sterk. Hij regisseerde 'Violet', dot van een debuutfilm. Zij acteert en - minder bekend - regisseert ook. En samen zijn ze een glinsterend koppel.

 Over 'Violet'

Maaike Neuville «Ik ben supertrots. Ik heb 'Violet' intussen een keer of tien gezien, en telkens ontdekte ik nieuwe dingen. Enfin, nu is het wel genoeg geweest (lacht).

Bas Devos «Ik durf zonder schroom en valse bescheidenheid zeggen dat ik de film gemaakt heb die ik wilde maken. Daar ben ik heel beslist in geweest: niemand is erin geslaagd om me iets te laten doen dat ik niet intuïtief als juist aanvoelde.»

Neuville «Ik heb het weleens geprobeerd, maar het is inderdaad niet gelukt (lacht).»

Devos «Ik ben een onvoorstelbaar koppige ezel als het gaat over mijn eigen ding.»
Over afscheid

Devos «Een mens neemt z'n leven lang afscheid. Een liefde verkruimelt, een vriendschap loopt dood. Je gaat weg uit een appartement. Je sluit een bepaald stuk van je leven af. Afscheid zit in ons lichaam. En wij kunnen dat, ons ervan bewust zijn dat we iets verliezen, en er toch niet aan onderdoor gaan. Ik vind het machtig dat we toch altijd weer verliefd worden - op een partner, een huis, een nieuw stukje leven. Dat we zo weerbaar zijn. Want zo'n afscheid is toch telkens weer een confrontatie met onze eigen machteloosheid: je kan je wil niet opdringen aan het leven.»
Over rouw

Neuville «Het beste wat je de ander kan geven wanneer die rouwt is mededogen - geen medelijden. Dat zit ook in onze films: ze kijken met een zachte erkenning naar mensen die verdriet hebben. Het verdriet van de ander er laten zijn, het niet krampachtig willen bevechten: mededogen is prachtig.»

Maaike Neuville out zich in een open brief.  Als lief van Bas Devos.  Ze heeft een rolletje in zijn eerste langspeelfilm, ‘Violet’.  Een prachtige film, zo vinden wij.  Wellicht niet een film die iedereen kan smaken, maar wel een film die in minstens in alle arthousebioscopen op het programma hoort.  Dat vindt zij ook.  En ze heeft er heel veel moeite mee dat de enige arthousebioscoop van Antwerpen, die de filmactualiteit nauwgezet volgt — Cartoon’s — de film niet programmeert.  Cinema Zuid heeft natuurlijk ook een uitmuntend filmaanbod, maar dat blikt veeleer terug en vertoont voornamelijk oude films.  En daar staat de film drie dagen op de affiche.  Maar Maaike wil meer en Maaike laat niets aan het toeval over.  Vandaar haar open brief. Lees hem hieronder. En schiet vervolgens in actie.

Dag allemaal,

Maaike en haar lief Bas

jullie weten misschien/waarschijnlijk dat Violet, de debuutfilm van Bas Devos, mijn lief, vanaf vandaag in de zalen komt. Het is een parel van een film, dat zeg ik objectief en subjectief.

Violet komt uit in Brussel, Gent, Brugge, Kortrijk, Leuven en… Koersel.
Maar niet in Antwerpen, zo blijkt. Hij speelt er, maar slechts 3 keer, in CinemaZUID. In Antwerpen is er eigenlijk maar één filmhuis waar Violet op zijn plek zou zijn, en dat is Cartoon’s. Nu is Cartoon’s onlangs overgenomen. De nieuwe eigenaars vonden de film niet commercieel genoeg. Beetje jammer van dé arthouse-cinema van ‘t stad.

We proberen nu Cartoon’s alsnog te overtuigen en misschien kunnen jullie daarbij helpen. Als voldoende mensen hen aanschrijven met de vraag wanneer VIOLET bij hen uitkomt zullen ze misschien toch de stap wagen.

Laat een bericht na op hun facebook: https://www.facebook.com/stadsbioscoopcartoons
Of stuur hen een vriendelijke mail: info@cinemacartoons.be

Wie weet levert een beleefd facebook-bombardement iets op?
Stuur deze mail ook zeker door aan al jullie vrienden en kennissen!

Merci alvast!

Maaike

PS : Hieronder vind je de mail die ik stuurde naar het mailadres van Cartoon’s. Jullie kunnen deze gebruiken als voorbeeld, of er kleine aanpassingen aan maken, of uiteraard een geheel nieuwe sturen. Dank dank dank!!

Beste,

Violet, de film van Bas Devos, verschijnt vanaf vandaag in de zalen. Enkel niet in Antwerpen. Voor een dergelijke auteursfilm die in binnen-en buitenland zoveel uitmuntende kritiek (en vaak ook bijhorende prijzen) heeft ontvangen, lijkt Cartoons mij de uitgelezen zaal te zijn. Of vergis ik me?

Ik wil de film enorm graag aanraden aan vele vrienden waarvan een groot deel in Antwerpen woont, maar zij kunnen dus nergens naartoe. Dat vind ik spijtig.

Daarom stuur ik u deze mail met de vraag waarom Violet niet in Cartoons getoond kan worden. Ik ben er zeker van dat er volk naar komt kijken, gezien de enorm lovende kritieken in o.a de Knack Focus, De Morgen, Humo etc.

Ik dank u om de tijd en moeite te hebben genomen deze mail te lezen en ik hoop dat u de kans niet laat liggen om deze parel aan de Antwerpenaren te tonen.

Vriendelijke groeten,

Maaike Neuville
 

Biografie Vlaamse actrice Maaike Neuville

Biografie Vlaamse actrice Maaike Neuville
 
Maaike Neuville (16 augustus 1983) is een Vlaamse theater- en filmactrice en filmregisseur.

In 2005 verwierf Neuville de titel van Meester in de dramatische kunst, aan de Studio Herman Teirlinck.


Voor haar opleiding aan de Studio Herman Teirlinck speelde Maaike Neuville al met Jeugdtheater Tespikon en bij het amateurtheater de Reynaertghesellen in Leuven en in Antigone en Creditcard called life: 16 beide bij het collectief BRONKS. Tijdens haar studies had ze een gastrol in de politieserie Rupel en stond ze naakt op de planken met Smeltende gedachten (Villanella/BRONKS). In 2005 verwierf ze de titel van Meester in de dramatische kunst.


Na haar studies stond ze in het theater met Rendez-Vous, Miss Moskou & De potloodmoordenaar (kunstencentrum Villanella) en Stukken (theater tg Stan). Samen met Michael Pas werkte ze voor Jeugd en Muziek het project Frulla Baas uit, muziekeducatie waar Wolfgang Amadeus Mozart wordt ontdekt aan de hand van zijn brieven gericht aan zijn nicht Frulla Baas (Maria Anna Thekla).


Haar eerste filmrol was een hoofdrol als Charlotte in De Indringer (2005). Daarna volgden er naaktscènes in Ik omhels je met 1000 armen, Gevangen, Droomtijd en Of Cats & Women. In 2009 wordt Dirty Mind uitgebracht waarin ze de rol van Kiki speelt.


Op televisie kreeg Maaike Neuville hoofdrollen in de dramaseries Katarakt en De Smaak van De Keyser op de zondagavond van Eén. In 2009 volgde de rol van winkelhulp Anke Reyniers in de tragikomische serie Van vlees en bloed, en een gastrol in Witse.



In 2010 beleefde zij haar filmregiedebuut met de kortfilm Terug weg, met Katelijne Damen en Frank Vercruyssen. De film gaat over de onmogelijke liefde tussen een man en een vrouw.

In 2010 was ze te zien als Naomi in De Rodenburgs en had ze ook een bijrol in Dubbelleven. In 2012 vertolkte ze een hoofdrol in de VTM serie Clan als Rebekka, de jongste van de 5 zussen. In datzelfde jaar kreeg ze ook een belangrijke rol te pakken in de internationale coproductie "Goltzius and the pelican company" van regisseur Peter Greenaway.

 In 2011 is ze te zien in de film Code 37 naar de gelijknamige televisieserie. In 2012 is ze Elke, een van de vier vriendinnen in Weekend aan Zee.
 
Als reporter debuteerde ze in het reality- en reis-televisieprogramma uit 2014 van De chinezen, Manneken Pis.

Geen anti-Vlaamse sentimenten, maar evenmin oprispingen van ouderwets belgicisme op de manifestatie 'Niet in onze naam' in de KVS. Wél een kunstenaarsoproep tot solidariteit over de taalgrens heen, ontstaan uit onbehagen over de politieke impasse. "Tegen een discours over identiteit dat een asociale agenda verbergt", zo vatte actrice en medebezieler Maaike Neuville het samen. Zij presenteerde het evenement samen met Marijke Pinoy.


Soms was het dansen op het slappe koord, maar dat 'Niet in onze naam' een gevoelige snaar raakte, bewees de massale opkomst. Een afgeladen KVS plus heel wat mensen die aan de kassa's wandelen moesten worden gestuurd. Een divers publiek met verontruste Vlamingen, maar zeker ook Walen en Brusselaars. Voeg daarbij ook een forse buitenlandse mediabelangstelling, en het leek even of hier een kleine kunstenaarsrevolutie werd klaargestoomd.


Een plejade van kunstenaars, acteurs en schrijvers deed de toeschouwers vaak van de ene verrassing in de andere tuimelen. Zo kwam na de Franstalige schrijverscoryfee Pierre Mertens (die de politieke gebeurtenissen vergeleek met "een opera van Verdi") de 84-jarige charmezanger Will Ferdy aan de beurt. Hij joeg een golf van ontroering door de zaal toen hij 'Utopia' ten gehore bracht en bijna scanderend 'Wij hebben elkaar nodig' zong.


Poëtische interventies, al dan niet per videoboodschap, waren er van Bernard Dewulf, Dimitri Verhulst en van Stefan Hertmans en broer Peter, terwijl de amper veertienjarige César De Sutter met 'Le plat pays' van Jacques Brel iedereen muisstil kreeg. Geert Van Istendael bracht hulde aan de 'bastaard-Belg' en acteurs als Lotte Pinoy, Maaike Neuville en François Beuckelaers vertolkten teksten van Ramsey Nasr en Annelies Verbeke.


Indruk maakte ook Anton, de zoon van Anne Teresa de Keersmaeker, met een uitgebalanceerd betoog over wat ons verbindt: "Ook hun muzieknoten bleken in onze balken te passen en hun bewegingen in onze dans. We hebben echt iets te verliezen." De tussenkomst van ABVV-vakbondsman Philippe Van Muylder was plotseling weer sterk politiek geladen, met een forse sneer naar N-VA en CD&V.


De oren werden vooral gespitst toen Tom Lanoye opdook in een videoboodschap. Lanoye wilde de oproep 'Solidariteit maakt een cultuur groot' destijds niet ondertekenen, omdat het "een oud-links discours is". Nu wierp hij pertinente vragen op over de rol van Brussel: "Vanuit de republiek Vlaanderen zullen elke dag 200.000 gastarbeiders naar Brussel moeten om te werken. Wat als we Brussel, het Washington van Europa en het wormstekige hart van Europa, loslaten? Dat moeten we blijven vragen aan de Vlaams-nationalisten: wat met Brussel?" Ook cabaretier Wim Helsen toonde zich pessimistisch: "Er is geen enkele partij die op zoek schijnt te willen gaan naar wat ons kan binden."


Dronkemansbetoog

Wanklanken waren er ook. Nadat Arno met Stef Kamil Carlens een duet ten gehore had gebracht, bleef de opper-Belg op het podium zitten én stamelde hij een warrig dronkemansbetoog met opgeheven vingers én boutades als: "Er zit momenteel meer socialisme in een coiffeurssalon dan bij de socialisten." Er viel geen touw aan vast te knopen. Met zachte hand werd hij door Maaike Neuville van het podium geleid.


Het was een accident de parcours in een bonte avond, die aan kracht had kunnen winnen door meer gebaldheid, een strakkere timing én meer Franstalige kunstenaars. En gaandeweg schoven toch meer en meer aanwezigen richting KVS-café. Biertjes drinken: een op-en-top Belgische bezigheid die ons wél nog bindt.


Maaike Neuville, Marijke Pinoy e.a. keren zich tegen nationalisme en spreken zich uit voor solidariteit 'Niet in onze naam'. Onder deze titel geven vanavond in de Brusselse KVS kunstenaars en coryfeeën uit het noorden en het zuiden van het land, tegen het bekrompen nationalisme en de splitsingsrage in, stem aan hun bezorgdheid over de politieke stilstand.


Daphne Wellens (17 april 1988) is een Belgische actrice en zangeres. Haar bekendste rol de dag van vandaag is die van Leen Avondts in de jongerenreeks Spring. Maar ook daarvoor was ze bekend, Van 1998 tot 2002 was ze danseres in de Samson & Gert Kerstshow. In 2000 deed Daphne Wellens mee aan de Belgische versie van de musical Pinokkio. En later was ze één van de 6 leden van de 6 Teens, van 2002 tot 2004. Voor de 6 Teens werden opgericht, dansten en zongen ze in het achterkoor mee in de videoclips van Samson en Gert en in die van Big en Betsy.


Vanaf Oktober 2009 speelt Daphne Wellens een van de hoofdrollen in de serie De Rodenburgs op vtm als 'Freya'. Ook in het tweede seizoen is ze weer te zien.


'Ik ben niet braaf'


Daphne Wellens (21) speelt Freya De Ridder in De Rodenburgs op VTM. De serie kreeg onlangs groen licht voor een tweede deel.


De serie De Rodenburgs trekt wekelijks gemiddeld 685.000 kijkers. Daphne Wellens speelt Freya De Ridder, een jong naïef meisje die bij de rijke Rodenburgs in een hele nieuwe wereld terecht komt.


Waar ben je momenteel mee bezig?

Een beetje op het gemak. Ik ben net op reis geweest. Verder ben ik aan het repeteren voor een toneelstuk. En de opnames voor De Rodenburgs gaan in april weer beginnen.


Ben je blij dat er een tweede deel komt?

Daphne Wellens: Daar ben ik heel blij mee. Een paar dagen geleden zijn we samen gekomen om te horen wat het gaat worden. Het wordt anders, een uitdaging. Dat is wel goed. Zodat het niet een staartje wordt, om nog een beetje aan te modderen.


Hoe ben je bij de Rodenburgs terecht gekomen?

Daphne Wellens: Een van de regisseurs heeft mij gebeld met de vraag of ik auditie wilde doen. Er waren nog een paar concurrenten, al weet ik niet wie. Eigenlijk was het vrij onverwacht, want ik zat nog op school. Ik was niet echt op zoek. Maar ik dacht, ik ga toch mijne kop eens laten zien.


Je werkt met veel ervaren mensen?

Ja, dat bevalt mij heel goed. Ik heb zoveel geleerd in de voorbije maanden, vooral van mijn tegenspelers. Fantastisch. Daarom heb ik ook ja gezegd voor een tweede seizoen. Dan kan ik nog meer leren. In het begin intrigeerde al die ervaren mensen me wel, een beetje prestatiedruk. Sowieso, de dingen die ik doe, de take die gekozen wordt, krijgt heel Vlaanderen te zien. Dat geeft altijd wel wat stress. Wim, mijn vader in de serie, heeft mij nog les gegeven op school. Ik heb hem ook gezegd dat hij me wel mag helpen en verbeteren. Dat weet hij ook. Een echt vaderfiguur dus.


Lijk je veel op je personage, Freya?

Daphne Wellens: In haar vind ik veel van mezelf terug, vooral van toen ik jonger was. Maar in Freya is alles veel meer uitvergroot. Ik liet mij veel minder doen en intimideren, was veel minder braaf. Ik ben ook niet zo naïef. Alleen misschien als ik verliefd ben. Al heb ik de kantjes die ik in Freya uitvergroot wel. In bepaalde situaties ben ik ook verlegen. Verder ben ik ben alles behalve Freya.


Je speelde al eens samen met Hein, je tegenspeler.

Eigenlijk niet. We speelde wel allebei in de serie Spring, maar we hebben nooit echt samen scènes gehad.


Hoe is je Spring-avontuur begonnen?

Daphne Wellens: Rond mijn vijftiende zei iemand dat ik daar auditie voor moest doen. Ze vonden mij toen nog te jong maar beloofden dat ze me zouden bellen. En dat hebben ze effectief gedaan. De zomer na het middelbaar ben ik daar begonnen. Ik had nog nooit zoiets gedaan, alles was totaal nieuw voor mij. Daar heb ik ontdekt dat ik daar meer mee wilde doen. Toen heb ik beslist dat ik woord wilde gaan doen. Het is totaal niet te vergelijken met De Rodenburgs. Het is wel interessant dat ik twee heel verschillende dingen heb mogen doen. Ik hoop dat ik ook veel verschillende dingen mag blijven doen. Dat ik niet altijd het Freya-achtige meisje moet spelen. Dan wordt het wel saai.


Wat wilde je vroeger worden?

Daphne Wellens: Ballerina en filmster. Op die leeftijd weet je nog niet echt wat dat inhoudt. Maar ik speelde wel al altijd toneeltje. En ik danste bij ons in de buurt in een dansschool. Daar vroegen ze of ik in het Samsonballet wilde dansen. Het was super als kind en daardoor heb ik ook een fantastische jeugd gehad. En later ben ik op die manier ook weer in 6teens gerold. Onder het mom van: 'laten we wat clipjes maken'.


Is het je niet allemaal een beetje in de schoot geworpen?

Misschien, maar tot hier. Samsonballet en 6teens waren dingen die ik gewoon deed als kind, daar ben ik superblij mee en daar heb ik heel veel uitgehaald. Nu ben ik er wel echt voor aan het werken. Nu zoek ik naar wat ik echt wil doen.


Bevalt het om bekende Vlaamse te zijn?

Daphne Wellens: Mensen vragen wel eens of ik diegene van De Rodenburgs ben. Soms krijg ik mailtjes op facebook van vreemden met positieve reacties, dat is leuk. Als ik echt een keer een kutdag heb en mensen komen op een feestje een kus vragen denk ik wel eens: 'nu even niet'. In de tijd van Spring waren het enkel kindjes die mij herkenden. Zo kwam ik ooit een hele groep schoolkinderen tegen in het zwembad. Kinderen zijn een fantastisch doelpubliek, heel puur en eerlijk. En die kunnen het soms beter scheiden dan volwassenen. Als een kind een handtekening kwam vragen vertelde ik daarbij dat Leen (de personage in Spring) niet mijn echte naam was, maar Daphne. En die begrijpen dat meteen. Volwassenen maken nogal eens rare mopjes. 'Is Simon er niet bij?' of ' Ik heb gehoord dat je zwanger bent.' Kan erg vermoeiend zijn.


Zijn er nog negatieve kanten?

Daphne Wellens: Onlangs heb ik mezelf gegoogeld en daar vond ik allemaal links naar pagina met naaktfoto's en naaktfilmpjes van mezelf. Ik was helemaal niet in paniek, want er bestaan geen naaktfoto's van mij. Maar ik vind het een beetje zielig dat mensen zich daarmee bezig kunnen houden.


Zou je functioneel naakt gaan?

Daphne Wellens: Als het echt noodzakelijk is wel. Als een slipje echt onnatuurlijk in de weg zit. Of als het op een andere manier noodzakelijk is voor een scène. Maar ik zal zeker niet alleen voor de kijkcijfers van VTM mijn borsten tonen.


Wat zijn je plannen voor later?

Daphne Wellens: Ik zou graag blijven spelen. Misschien weer terug gaan studeren. Dan gaat het niet zo zeer om een diploma. Want dat geeft geen garantie op werk, onzekerheid zal blijven in dit vak. Als ik geen werk heb zit ik er niets mee om ander werk te doen. In een boekenwinkel bijvoorbeeld.


Laatst hoorden we op Studio Brussel dat er te weinig Vlaamse actrices zijn die nog naakt willen gaan op televisie. Al spijt gehad van jouw naaktscène in "Van Vlees en Bloed"?


Maaike Neuville: «Ze hebben me daar inderdaad voor uit bed gebeld. Ik heb gewoon gezegd: "Laat me verder slapen." Het was half acht 's ochtends! Ik vind dat allemaal zo'n gedoe.»


Als je "Maaike Neuville" googelt, is het eerste resultaat mokkels.nl, een site met naakt en bloot foto's van bekende babes.


Maaike Neuville: «Ja, dat is hoe het gaat. Als je meespeelt in een serie of film waar je helemaal achter staat, heeft dat gewoon zijn consequenties. En als er dan viezeriken zijn, tja, dan zijn er viezeriken. Je denkt wel na over hoe snel je zoiets doet. Wat ik het ergste vind zijn eigenlijk de kranten die op dat thema springen en er zo gebruik van maken om alle filmpjes en foto's die daarbij horen, nog eens te vertonen. Daar word ik echt kwaad van. Ik vind dat ook véél erger dan mensen die iets van het internet halen omdat ze een beetje geil zijn. Als bekend figuur moet je oppassen voor de hypocrisie van de media. In een interview moet je echt letten op wat je zegt. Teveel media willen gewoon verkopen. Pas dus maar op welke foto je hierbij zet (lacht).»